Калечыц / Kaliečyc / Kaleczyc / Калечиц, Колечиц

[Калечыц]

 У 1764 г. Эліаш Калечыц трымаў Шумшчыну ад слуцкіх езуітаў. Магчыма, Уса, з якой і раней за 1764 г. пісаліся Калечыцы (акрамя яе часткі- дакладна Шумшчыны ў Навасадах слуцкага калегіўма) таксама мелася на ўвазе палова земскага маёнтка Ўсы- Ушы Капцёўшчыны- другой часткі маёнтка, якую з сярэдзіны 17 ст. трымалі ад Маствілаў сваякі Калечыцаў Гарадзецкія. Гарадзецкія фігуруюць "з Усы" і ў 18 ст., як і Калечыцы.
Нашчадкі Эліаша жылі ў Лукошыне Шыкутовіцкім за Дабрынёва, у казках 1795, 1816 зямяне, пасля ў сялянскіх рс.

Трасцянец alias Шумшчына.
 "...Трасняк у пустцы ад руіны маскоўскай зарослы валок 6". Прыгадваеца ў інвентары 1692 г. эканома слуцкага Клакоцкага. Ён жа "засценак Трасцянец у канцы валок навасадскіх". У складзе часткі маёнтка Ўса Навасады быў прададзены Прыгоцкім Багуславу Радзівілу, пасля перададзены да калегіўма ксяндзоў езуітаў слуцкіх. У склад Койданаўскага графства не ўваходзіла.

[Калечыц]

З памятных кнiжак:

Уфимской губ. 1899 г.: 
младший лесной ревизор, заведующий Белорецким лесничеством коллежский асессор Адольф Иосифович Калечиц

старший лесной ревизор 1901 г.

1905, 1906-Оренбургской губ.: заведующий Белорецким лесничеством надворный советник Адольф Иосифович Калечиц

Вышау у адстауку да 1908 г. Пра ягоную галiну рода гл. вышэй (мiнскiя мяшчане з засценка Пяткевiчы станькаускай воласцi)

Ягоны сын Вадзiм скончыу у 1912 г. мед. ф-т Казанскага унiверсiтэта, трымау экзамены на доктара медыцыны. У час 1-й сусветнай вайны служыу у палявым шпiталю, у час грамадзянскай-у белай армii генерала Дутава, пасля-у РККА. Падпалкоунiк медыцынскай службы РККА.

"30 апреля 1906 года из канцелярии Лесного Департамента новому губернатору барону Ф.Ф. фон-Таубе сообщили, что старший лесной ревизор Оренбургской губернии коллежский советник Адольф-Ромуальд Калечиц был переведен лесным ревизором Томской губернии. Согласно Адрес-Календарей Пермской губернии 1910-1911 годов - являлся управляющим промыслами Южно-Заозерской дачи Зауральского Горнопромышленного общества. Состоя в этой должности, принимал участие в работе Х-го местного Съезда золото и платинопромышленников Пермской губернии, проходившем в городе Екатеринбурге с 28 февраля по 2 марта 1911 года."

[Калечыц]

Марианна=Богумила Бышевская, ↑16(17).07.1836, ок. Трышоки, ГерК, kk – Людвик Лависеур? и Марианна, ż Антона Добошиньского; Андрей Калечиц и Юзефата Владышевская; Михал Бышиньский и q Богумила Будревич.

шляхтич Сымон Калечиц, ż – Магдалена Беняш. Анастасия, ↑~1821, †20 лет 21.03.1841, d Лаздуны, Лаздунская филия.

Антон Юревич*, ↑~1800, в 1845 f Новянка Юревича, имение Дзевенишки, 2ż – Анеля Москевич, к↑08.1798, f Новянка, ГерК, &9.02.1841, СмоК (ксендз Богуслав Лукианьский), św – jpp Леонард Болтуць, Андрей Калечиц, Александр Сидорович, (в 1820 ошм. м/судья) Валериан Трецьяк; µ1845, rż – Бернард М. и Анна Жуковская.

[Калечыц]

З метрычных кніг койданаўскага касцёла

Ф. 937-4-94 с. 150

MD Пётр Калечыц, капітан войска польскага, хросны Пятра Стэфана Міхалоўскага ў Пяткевічах 11.09.1812 г. Пры хросце ў паноў Михалоўскіх таксама прысутнічалі Антоній Багдашэўскі, ротмістр навагрудскі і Казімір Прухлінскі, паручнік войска польскага. З іншых крыніц вядома, што паручнік Казімір Прухлінскі служыў у гранадзерскай кампаніі 2 батальёна 2 палка Легіёна Віслы, прымаў удзел у расейскай кампаніі 1812 г. 2 батальён уваходзіў у 1812 г. і ў корпус брыгаднага генерала Касецкага, які прымаў бой пад Койданава.

Пан Пётр Калечыц нарадзіўся ў 1770 г. у сям'і Стэфана і Леаноры з Варонічаў Калечыцаў. Удзельнічаў у менскім сойміку 1789 г. Адсутнічае ў рс 1795 г., відавочна ў вайсковай службе з 1790-х гадоў. Яго брат Тадэвуш у рэвізскіх казках 1816 г. пазначаны як беглы ў 1813 г., верагодна, таксама служыў з братам.

[Калечыц]

2 батальён уваходзіў у 1812 г. і ў корпус брыгаднага генерала Касецкага, які прымаў бой пад Койданава.

Удакладненне. Гэты 2 полк пяхоты герцагства Варшаўскага, не легіёна Віслы (у якім таксама існаваў свой 2 полк), але легіёна Варшаўскага, утвораны ў 1806 г. Станіславам Патоцкім. Пазней увайшоў у 18 дывізію ген. Камянецкага, V корпуса Юзафа Панятоўскага. Полк быў у кампаніях польскай 1807 і аўстрыйскай 1809 гг.

У 1812 г. прымаў удзел у бітвах пад Мажайскам, Смаленскам, Барадзіно. 20.08.1812 г. агляд палка прымаў асабіста Напалеон, шэраг афіцэраў палка атрымалі ордэн Ганаровага легіёна.

Канчаткова полк быў разбіты ў "бітве народаў" пры Лейпцыгу 1813 г.

У палку праходзілі службу на афіцэрскіх пасадах Юзаф Шыманоўскі, Станіслаў Трэмбіцкі, Людвік Багуслаўскі, будучыя генералы і ўдзельнікі паўстання 1831 г.

[Калечыц]

паручнік Казімір Прухлінскі служыў у гранадзерскай кампаніі 2 батальёна 2 палка Легіёна Віслы

Менавіта гэты ж полк Легіёна Віслы праходзіў праз Мінск у жніўні-верасні 1812 г. да Смаленска і Масквы, уваходзіў у склад г.зв. "Маладой гвардыі" у ліку Імператарскай гвардыі.

[Калечыц]

З акту абмежавання маёнтка Навасёлкі 1601 г. стала зразумела, што за "Верташкі", на якіх трымалі грунты Калечыцы (у т.л. Цімафей Калечыц, бацька Маркі, і яго нашчадкі, у т.л. нарэз ад Круглай (сенажаці навасельскай) на працягу XVII і XVIII ст.:

"...адтуль сцяна (мяжа Навасёлак) аж да Верташак Лога, тым логам праз балота аж да ракі Усы, тою ракою ўгору аж да рэчкі, што ідзе з Машніцы да сцяны Машніцкай...". Над Машніцай грунт у  4 морга трымалі Іахім і Раман Калечыцы яшчэ ў 1588 г.
У логу (вялікім яры, рас. овраге) Верташкі, акрамя Калечыцаў грунты трымалі ў 1620 г. і такія асобы як Марцін Тур, войт плябанскі;  Ян баярын і іншыя.

З інвентара  Койданава. У 1695 г. Тэадор, сын Марка, Калечыц трымаў у Верташках 1 морг 15 прутаў зямлі ад іншых маіх продкаў Ламжынскіх, якія да таго часу прадалі Навасёлкі і валодалі праз Копцяў паловай маёнтка Капцёўшчына (Уса Маствілоўская), каля Навасадаў.

[Калечыц]

У 1620 г. Яхім Калечыч выконваў (у якасці слугі дворнага, стаднічага?, пазначаны ў канцы рэестра аборы) службовае даручэнне па продажы койданаўскай воўны, сабранай у 4 фальварках- Койданаўскім, Грышкаўшчыне, Вертніках і Вусе. Паказана, што за яго, Якіма Калечыча, паведамленнем, прададзена 285 рунаў вясенняй і восеньскай воўны на 10 коп грошаў.

Аб падобных даручэннях напісана таксама ў артыкуле:

Анастасія Скеп’ян (Мінск)
Ураднікі і дваране Льва Сапегі Ў 80-я гг. XVI — пачатку XVII ст.

"Асобную групу афіцыялістаў складалі слугі, якія адказвалі за іншыя формы гаспадарання. Так, былі давераныя асобы, якія адказвалі толькі за продаж лясных тавараў (Мікалай Жаба, Вацлаў Вільчак), ці збор грошай і нагляд за дзейнасцю арандатараў мыта (Аляксандр Каленскі).."

Сын Яхіма- Марцін, бацька Марка, трымаў зямлю Сідаровічаў і быў жанаты, меркавана, на дачцэ Сідара Сяменавіча, койданаўскага гарадскога падвойскага з макаўчыцкіх баяр.