Залуцкі / Zalucki / Załucki / Залуцкий

[Калечыц]

Залуцкі / Залускі

Прызнаныя ў дваранстве пастановай Мінскага ДДС ад 03.11.1815 г. (1 частка) [як Залускія], пастанова скасавана рэзалюцыяй ДДС 1845 г. на падставе ўказа Сената 1839 г., які прызнаў іх прыгоннымі маёнтка Станькава графаў Чапскіх. Падчас вываду выводзіліся з гербам "Юноша".

Артыкул у Гербоўніку беларускай шляхты.

Даніэль Залуцкі, які рабіў вывад шляхецтва ў 1815 г. знаходзіўся на вайсковай службе разам з братам Аляксандрам, таварыш уланскага палка войска расійскіх, адстаўка 1811 г.

У другой палове XVIII ст. прадстаўнікі роду трымалі зямянскія землі, таксама некаторыя былі ляснічымі.

Першыя пакаленні роду фігуруюць у інвентары кунічнага (чыншавага) сяла Возера ў інвентары 1738 г. пад прозвішчам Бондары.

Знойдзены прадстаўнік роду, пазначаны ў генеалогіі пад № 22/10 Базыль (без ніякіх звестак):

AGAD, акты вайсковыя. Штам-ліст абодвух эскадронаў гусарыі князя Міхала Казіміра Радзівіла, гетмана вялікага літоўскага, 1760 г.:

Гранатавы эскадрон: Базыль Залуцкі, 25 гадоў,  з воласці Возерскай, в. Возера. Уніят. Кравец. Прысягаў. Узяты з дому. Мае братоў, жонку. Служыць 5 гадоў. Жонка паходзіць з Возера.

[Калечыц]

Андрэй Залуцкі 30.11.1817 г. заключыў кантракт з адміністрацыяй Койданаўскага графства на арэнду зямлі ў Застарынне. Жонка Тэрэза Карачун, шлюб у метрычных кнігах Станькаўскай уніяцкай царквы 1796 г.

[Калечыц]

З гэтага ж роду:

Давід Залуцкі, жаўнер гарнізона Слуцкага, 1760 г. 22 гады, уніят, з Вязыня, кандыцыі простай, служыць 4 гады.